Cel pracy. Ocena stanu wiedzy pacjentów poradni specjalistycznej dotyczącej czynników ryzyka choroby niedo-krwiennej serca. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 51 pacjentów z rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca leczonych w Zespole Poradni Specjalistycznych Instytutu Kardiologii w Warszawie. Zastosowano ankietę spraw- Profil sercowy to badania krwi, dzięki którym można ocenić pracę serca, np przy podejrzeniu niewydolności krążenia czy po zawale mięśnia sercowego. Pozwalają także ocenić ryzyko wystąpienia ataku sera czy udaru. Jakie są wskazania do wykonania profilu sercowego? Badanie Holtera, to badanie pracy serca, które trwa dwadzieścia cztery godziny, dzięki czemu daje w pełni wiarygodny wynik. Długotrwała obserwacja pozwala na zweryfikowanie stanu naszego zdrowia i dopasowanie do naszych potrzeb kolejnych metod leczenia. Warto wspomnieć, że badanie jest bezbolesne i w pełni bezpieczne dla osób w Diagnostyka zaburzeń rytmu serca u dzieci. W ostatnich latach diagnozuje się coraz więcej przypadków zaburzeń rytmu serca u dzieci. Arytmię stwierdza się, gdy rytm serca odbiega od przyjętej dla danego wieku normy. Diagnozę zaburzeń rytmu serca potwierdza się na podstawie badania elektrokardiograficznego (EKG) oraz badania EKG Opis badania i oceniane parametry. Pacjent ma zaciśnięty nos i oddycha przez ustnik głowicy spirometru. 1. Pomiar pojemności życiowej i jej składowych ( → ryc. 25.4-1 ): pacjent najpierw oddycha spokojnie, potem wykonuje powolny, możliwie najgłębszy wdech i maksymalny wydech (albo odwrotnie). Manewr powtarza się 3–8 razy (jeśli Tachykardia wiąże się ze zmianą źródła impulsów elektrycznych odpowiedzialnych za skurcze. Przy normalnym rytmie pracy serca pochodzą one z węzła zatokowego. Częstoskurcz objawia się m.in. dusznościami, osłabieniem, bólem w klatce piersiowej oraz kołataniem serca. Do najgroźniejszych powikłań należą migotanie komór vASoJ. Najnowsze badania przeprowadzone przez lekarzy w Stanach Zjednoczonych wykazały, że u osób z zaburzeniami psychicznymi występuje wyższe ryzyko chorób serca w młodym wieku. Ma to wpływ na długość życia tych osób. Na zaburzenia psychiczne cierpi ok. 6 proc. Amerykanów. Do najczęściej występujących chorób należy schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa. Schizofrenia Schizofrenia to choroba zaliczana do tzw. psychoz, czyli grupy chorób psychicznych, których znakiem rozpoznawczym jest występowanie poważnych zaburzeń w postrzeganiu rzeczywistości. Objawy choroby pojawiają się zazwyczaj we wczesnej młodości, między 18. a 25. rokiem życia. Do najczęstszych objawów należą: trudności w prawidłowej ocenie rzeczywistości, problemy w zapanowaniu nad własnymi emocjami i zachowaniem, urojenia i omamy, izolacja od ludzi, niechęć do wykonywania jakichkolwiek czynności i obowiązków. Choroba afektywna dwubiegunowa Choroba afektywna dwubiegunowa powoduje skrajne wahania nastroju, w tym emocjonalne wzloty zwanie manią i upadki, czyli depresje. Rozpoznawana jest najczęściej u osób w wieku 20-30 lat. Chorują na nią zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Do objawów manii należą: znaczne podwyższenie nastroju, euforia, nadpobudliwość, wzrost aktywności psychoruchowej i siły życiowej. Faza depresji objawia się z kolei: obniżonym nastrojem, spadkiem energii życiowej, przygnębieniem, zaniżoną samooceną. Jaki jest związek między chorobą psychiczną a ryzykiem chorób serca? Związek między poważną chorobą psychiczną a ryzykiem chorób serca jest złożony. Naukowcy z The New School w Nowym Jorku badali jakie czynniki przyczyniają się do zwiększenia ryzyka tej choroby u osób z zaburzeniami psychicznymi. Pod uwagę brali: palenie tytoniu, otyłość, cukrzycę, dysproporcje związane z dochodami i dostępem do opieki medycznej. Lekarze stwierdzili, że wszystkie z wymienionych czynników zwiększają ryzyko wystąpienia chorób serca i chorób sercowo-naczyniowych u osób z zaburzeniami psychicznymi. „Jednym z powodów naszej pracy było podniesienie świadomości ze strony klinicystów, zarówno lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, jak i klinicystów zdrowia psychicznego, że zwiększone ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych jest realne i jest widoczne już u młodych dorosłych z poważną chorobą psychiczną" – powiedział dr MCWelling Todman, z The New School w Nowym Jorku. Młodzi dorośli ze schizofrenią, chorobą afektywną dwubiegunową są o 25 proc. bardziej narażeni na wysokie ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w porównaniu z rówieśnikami bez poważnej choroby psychicznej. Żyją też średnio o 10 -20 lat krócej niż ich rówieśnicy. Eksperci zalecają, aby te osoby już w młodym wieku były badane pod kątem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Czytaj też:Depresja – choroba cywilizacyjna. Przyczyny, objawy, leczenie Choroby serca to powszechny problem. Niestety, niewiele osób wie, jak profilaktycznie zapobiegać chorobom serca i co robić, gdy bliska nam osoba ma objawy świadczące o zawale serca. Warto uzupełnić swoją wiedzę – być może kiedyś uratuje nam to życie. Popularne choroby układu sercowo-naczyniowego Choroba wieńcowa – charakteryzuje się uciskiem w okolicy serca lub mostka, towarzyszą jej również duszności. Ból w klatce piersiowej jest efektem zwężenia tętnic wieńcowych, przez co do serca dociera mniej krwi. Zwężenie tętnic następuje wtedy, gdy w ciele rozwija się miażdżyca – trójglicerydy osiadają na ścianach naczyń krwionośnych, uniemożliwiając swobodny przepływ krwi. Pacjenci z podejrzeniem choroby wieńcowej powinni mieć wykonane następujące badania: profil lipidowy, morfologię krwi, stężenie glukozy oraz badanie EKG. Niewydolność serca – niewydolność to najczęściej następstwo choroby wieńcowej. Serce nie jest w stanie pompować odpowiedniej ilości krwi z różnych powodów, np. przez zapalenie mięśnia sercowego. W przypadku niewydolności serca pacjent powinien otrzymać leki beta-adrenolityczne (inaczej β-blokery) oraz leki moczopędne. Zalecana jest także lekka, niskokaloryczna dieta, najlepiej uboga w sól. Zawał serca – również może być następstwem choroby wieńcowej. Kiedy miażdżyca wpływa na zmniejszenie naczyń i krew nie może swobodnie przepływać, dochodzi do niedokrwienia. Zawał powstaje w momencie, w którym tzw. „blaszka miażdzycowa” (czyli cholesterol odkładający się w naczyniach krwionośnych) tworzy zakrzep. Początkowo u pacjenta może pojawić się duszność i ból między łopatkami – osoba chora w takim przypadku powinna jak najszybciej dostać leki przeciwzakrzepowe, w szpitalu można również przeprowadzić zabieg udrożnienia naczyń krwionośnych. Aparaty EKG poprzez zapis pracy serca mogą pokazać, czy pacjent przeszedł zawał wcześniej. Zaburzenie rytmu serca – to inaczej arytmia; zaburzenia rytmu serca mogą wynikać ze spowolnionej lub przyspieszonej pracy serca. Arytmia może być efektem wielu różnych schorzeń, np. niedoczynności lub nadczynności tarczycy, zaburzeń przysadki mózgowej czy niewydolności krążenia. Zaburzenia rytmu serca można wyrównać dzięki leczeniu farmakologicznemu, ale przed podjęciem jakichkolwiek działań zalecane jest wykonanie badań EKG. Profilaktyka i leczenie chorób serca W przypadku jakichkolwiek podejrzeń dotyczących zaburzeń pracy serca należy zgłosić się do kardiologa, który zleci badanie EKG. Aparaty EKG podłącza się do ciała badanego w stanie spoczynkowym i w trakcie ćwiczeń. Aparat przechwytuje sygnały rozchodzące się po ciele i zapisuje je na wydruku nazywanym „krzywą EKG”. Taki zapis to dla kardiologa wiedza ogólna o stanie serca pacjenta – na zapisie EKG można odczytać informacje o niedokrwieniu serca, przebytych zawałach, czynności serca i wielkości jego komór. Aparaty EKG w połączeniu z morfologią krwi, lipidogramem i stężeniem glukozy stanowią podstawę do rozpoznania chorób i podjęcia odpowiedniego leczenia. Aparaty EKG – badanie Elektrokardiogram zapisuje pracę serca w postaci odcinków i załamków. Dla interpretacji wyników szczególnie istotne są załamki P, Q, R, S, a także odcinki PQ i ST. Aparat EKG AsCARD stale mierzy akcję serca i zapisuje jej wydruk w czasie teraźniejszym. Dzięki temu można określić zmiany, jakie zaszły w sercu – przykładowo, badanie odcinka ST jest kluczowe dla rozpoznania niedotlenienia mięśni serca i zespołu wieńcowego. Dodatkowo odcinek ST pozwala konkretnie określić, jakiej ściany serca dotyczy przebyty zawał. W trakcie badania używa się różnych aparatów EKG. Pacjent jest podłączony do sprzętu za pomocą elektrody przyssawkowej EPP Elektrody rejestrują 12 odprowadzeń EKG: 3 elektrody dwubiegunowe, 3 elektrody jednobiegunowe i 6 odprowadzeń przedsercowych. Takie połączenie umożliwia pełne pokazanie pracy serca w zapisie krzywej EKG. Aparat EKG AsCARD na wydruku wskazuje jeden cykl pracy serca i potencjał czynnościowy mięśnia komór. Próba wysiłkowa Aby stwierdzić, czy doszło do zaburzeń pracy serca, należy wykonać próbę wysiłkową. To badanie z użyciem aparatów EKG, w trakcie którego pacjenta obciąża się wysiłkiem fizycznym. Szpitale i ośrodki kardiologiczne najczęściej korzystają z bieżni ruchomej i cykloergometru. Badanie polega na tym, że pacjentowi zwiększa się obciążenie w trakcie badania, a następnie obserwuje pracę serca. W przypadku bieżni ćwiczenia trwają 15 minut, w trakcie których obciążenie MET (wielokrotność pochłaniania tlenu w spoczynku) wzrasta z 5 do 15. Na cykloergometrze z kolei ćwiczenia zaczynają się od obciążenia 50W, a w każdym kolejnym etapie podnosi się obciążenie o kolejne 25W. Jakie są zalety badania EKG? Aparaty EKG są lekkie – Aparat EKG AsCARD waży mniej niż 1,3 kilograma, dzięki czemu bez problemu można wozić go w ambulansach i w przypadku zagrożenia życia zrobić pacjentowi badanie natychmiast, w drodze do szpitala. Dodatkowo oprogramowanie CardioTEKA umożliwia analizę i archiwizację danych, a także przesłanie ich na e-maila, dzięki temu czas od zbadania pacjenta do podjęcia leczenia znacząco się skraca. Badanie EKG w szybki sposób pozwala określić stan serca i jego budowę. Jeśli lekarz odpowiednio szybko zauważy niepokojące wyniki, może podać leki przeciwzakrzepowe i uratować pacjenta przed śmiertelnym zawałem serca. Krzywa EKG może też wskazać np. przerost komory serca – dla lekarza może to już być informacja o tym, że dana osoba ma nadciśnienie tętnicze lub płucne. Dodatkowo badanie z użyciem aparatów EKG jest nieinwazyjne i nieszkodliwe; w przypadku próby wysiłkowej zalecana jest większa ostrożność, ponieważ pacjent z chorobą układu sercowo-naczyniowego może różnie zareagować na wysiłek fizyczny, ale dlatego badania przeprowadza się wyłącznie w asyście lekarza. Choroby i zaburzenia pracy serca5 (100%) 2 votes Cukrzyca typu 2 jest powszechnym zjawiskiem. Lekarze nazywają ją chorobą cywilizacyjną, ponieważ bardzo często wynika z niezdrowego stylu życia – braku aktywności fizycznej i diety bogatej w cukier oraz żywność wysokoprzetworzoną. Możliwe powikłania cukrzycy obejmują uszkodzenie nerek i choroby sercowo-naczyniowe. Prozdrowotne właściwości orzechów Orzechy zawierają bardzo dużo nienasyconych kwasów tłuszczowych, błonnika, witaminy E, kwasu foliowego i składników mineralnych, w tym potasu, wapnia i magnezu. Jednak ze względu na swoją kaloryczność (dowiedz się, ile dokładnie kalorii zawierają poszczególne rodzaje orzechów) wiele osób z nich rezygnuje. To duży błąd, ponieważ wystarczy dosłownie kilka sztuk dziennie, by skorzystać z prozdrowotnych właściwości orzechów. Najnowsze badania wykazały, że spożywanie orzechów może pomóc zmniejszyć ryzyko chorób przewlekłych. Już wcześniejsze analizy wykazały, że spożywanie tych produktów jest pomocne w leczeniu objawów i powikłań cukrzycy. Badania pokazują, że składniki odżywcze w orzechach mogą poprawić ciśnienie krwi, kontrolować poziom cukru we krwi i powstawanie stanów zapalnych, jak również zwiększać metabolizm tłuszczów i pozytywnie wpływać na ściany naczyń krwionośnych. Czy orzechy są zdrowe? Orzechy to jedne ze zdrowszych produktów, które powinny stanowić składnik zdrowej diety. Dostarczają kwasów tłuszczowych z grupy Omega, wspierają pracę serca i układu krążenia, mogą poprawić stan naczyń krwionośnych. Do tego pozytywnie oddziałują na mózg. U uczniów i osób pracujących umysłowo mogą poprawiać zdolności zapamiętywania, a także koncentracji. Orzechy regulują również poziom cukru we krwi, stanowiąc profilaktykę przed cukrzycą. Korzystnie wpływają na gospodarkę lipidową, zapobiegając wysokiemu poziomowi cholesterolu w organizmie. Wartości odżywcze orzechów Zawartość kwasów tłuszczowych może być różna w poszczególnych rodzajach bakalii. Orzechy jednak dostarczają: kwasów Omega magnezu potasu żelaza fosforu wapnia białka błonnika pokarmowego witaminy A witamin z grupy B witaminy E Orzechy jako antyoksydanty Orzechy zawierają przeciwutleniacze, które wspierają usuwanie z organizmu wolnych rodników i działają antyoksydacyjnie. Dzięki temu stanowią profilaktykę przeciwstarzeniową i mogą zapobiegać rozwojowi chorób cywilizacyjnych, a także łagodzić stres oksydacyjny. Przeciwutleniacze znajdujące się w orzechach włoskich bardzo silnie oddziałują na organizm. Są niemal dwa razy silniejsze od tych, które znajdują się w witaminie E uważanej za witaminę młodości. Orzechy na pracę serca Orzechy zawierają dobre kwasy tłuszczowe, które stanowią paliwo dla serca i układu sercowo-naczyniowego. Spożywanie orzechów może wspierać prawidłową pracę serca i stanowić naturalną profilaktykę przed chorobami układu krążenia oraz chorobami cywilizacyjnymi. Orzechy pomagają zachować prawidłowe ciśnienie krwi, zapobiegają występowaniu zaburzeń pracy serca. Oprócz tego wspomagają gospodarkę lipidową, dzięki czemu zapobiegają podniesieniu poziomu cholesterolu w organizmie. Orzechy na obniżenie cholesterolu Orzechy bardzo korzystnie oddziałują na gospodarkę lipidową. Dzięki zawartości kwasów tłuszczowych, potasu, a także błonnika sprzyjają utrzymaniu prawidłowego poziomu cholesterolu. Mogą pomóc unormować jego poziom, a także wydalić z organizmu szkodliwe frakcje cholesterolu LDL. Orzechy powinny znaleźć się w codziennej diecie u osób, które są zagrożone wystąpieniem chorób układu krążenia oraz hipercholesterolemii. Stanowią profilaktykę przed rozwojem miażdżycy. Dlaczego orzechy są przydatne w cukrzycy? Orzechy zawierają dobre kwasy tłuszczowe, a także są cennym źródłem białka, lipidów oraz błonnika pokarmowego. Szczególnie korzystne proporcje kwasów tłuszczowych występują w orzechach włoskich, które zawierają głównie kwasy jednonienasycone i wielonienasycone. Dzięki temu mogą stanowić dobrą przekąskę, wspierającą pracę układu sercowo-naczyniowego oraz układu nerwowego. W przypadku cukrzycy orzechy obniżają poziom stanów zapalnych w organizmie. Oprócz tego pozytywnie wpływają na ciśnienie krwi, a także są w stanie kontrolować poziom cukru w organizmie. Korzystnie oddziałują na metabolizm tłuszczów i gospodarkę lipidową. Orzechy – zdrowy element diety diabetyka W tym najnowszym badaniu naukowcy wykorzystali kwestionariusze dietetyczne dotyczące konsumpcji orzechów. Uczestniczyło w nim blisko 16 000 dorosłych osób, które wypełniły kwestionariusze przed i po postawieniu diagnozy cukrzycy typu 2. Okazało się, że orzechy drzewne (takie jak migdały czy orzechy włoskie) mogą oferować więcej korzyści, ponieważ zawierają większe ilości składników odżywczych w porównaniu z orzeszkami ziemnymi. Badania wykazały, że u osób z cukrzycą typu 2, które zjadały pięć porcji orzechów tygodniowo, doszło do 17-procentowego zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i 34-procentowego zmniejszenia ryzyka zgonu w związku z tym stanem. Osoby, które spożywały więcej orzechów po rozpoznaniu cukrzycy, miały o 11 procent niższe ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i 25-procentowe zmniejszenie ryzyka zgonu z powodu chorób serca w porównaniu z osobami, które nie zwiększyły swojego spożycia orzechów. Jakie są najlepsze orzechy na cukrzycę? W prewencji pierwotnej cukrzycy typu 2, a także u osób, które już chorują na cukrzycę, najlepsze efekty przynosi jedzenie naszych rodzimych orzechów włoskich. Zawierają one kwas alfa-linolenowy, który korzystnie oddziałuje na poziom cukru w organizmie. Oprócz tego można jeść także orzechy nerkowca, pistacje czy migdały. Cukrzycy mogą także sięgać po inne rodzaje orzechów, pod warunkiem, że są to orzechy w formie surowej, nieprażone ani niesolone. Czy można jeść orzechy ziemne przy cukrzycy? Orzeszki ziemne mają niski indeks glikemiczny, dlatego mogą po nie sięgać osoby zagrożone insulinoopornością czy cukrzycą. Są dobrym źródłem białka roślinnego, zawierają niewiele węglowodanów, za to sporo błonnika oraz przeciwutleniaczy. Najlepiej spożywać je w formie nieprzetworzonej, bez dodatków masła, soli czy konserwantów. Orzechy nerkowca Orzechy nerkowca są bardzo zdrowe, korzystnie oddziałują na poziom glukozy i mogą stabilizować poziom cukru we krwi. Dostarczają dużych ilości błonnika, dzięki czemu zapobiegają nagłym skokom cukru we krwi. Mogą stanowić profilaktykę cukrzycy. Orzechy nerkowca są dobrym źródłem witaminy B6, która poprawia wchłanianie magnezu i sprzyja zmniejszeniu uczucia zmęczenia i znużenia. Korzystnie wpływają na metabolizm i procesy trawienne, wspomagają funkcjonowanie układu nerwowego, wspierając procesy regeneracji organizmu, a także pamięć i koncentrację. Witamina B6 zawarta w orzechach bierze udział również w produkcji czerwonych krwinek. Migdały Migdały to kolejne orzechy bogate w witaminy z grupy B. Pozytywnie wpływają na pracę układu nerwowego, wspierają mózg, poprawiają pamięć i koncentrację. Migdały dostarczają także kwasu foliowego, witamin A i E, dzięki czemu uważa się je za żywność wspierają zachowanie młodości i działającą przeciwstarzeniowo. Migdały oddziałują również pozytywnie na poziom cukru we krwi. Jak wynika z badań, wystarczy jeść kilka migdałów dziennie, by ustabilizować poziom glukozy w organizmie. Pistacje Pistacje to kolejne orzechy, które pozytywnie oddziałują na poziom glukozy w organizmie. Mają niski indeks glikemiczny, dlatego zaleca się je osobom z insulinoopornością. Zjedzenie kilku pistacji przed posiłkiem może zapobiec nagłym skokom cukru. Pistacje zawierają kwas foliowy, a także kwasy tłuszczowe z grupy Omega-3. Są dobrym źródłem białka, magnezu, żelaza, miedzi, manganu, potasu. Warto włączyć je do diety, dodawać do owsianki czy jaglanki, a nawet do deserów, by wspomóc funkcjonowanie organizmu. Orzechy ziemne Orzechy ziemne również mogą spożywać osoby chore na cukrzycę typu 2, insulinooporność czy osoby z chorobami układu krążenia. Orzechy ziemne zawierają dobre tłuszcze, witaminy z grupy B, witaminę E, fosfor, potas, magnez. Ich ogromną zaletą jest wysoka zawartość białka, najwyższa spośród wszystkich orzechów. Orzechy ziemne pozytywnie oddziałują na pracę mięśni, wspierają pracę układu pokarmowego, a dzięki zawartości błonnika na długo zapewniają uczucie sytości. Warto jednak pamiętać, by nie jeść ich w zbyt dużych ilościach, ponieważ mogą zbyt mocno obciążyć układ trawienny. Orzechy pekan Orzechy pekan zawierają bardzo korzystne jednonienasycone kwasy tłuszczowe. Dzięki temu pozytywnie oddziałują na pracę serca i układu krążenia, wspierają utrzymanie właściwego poziomu cholesterolu w organizmie. Wspomagają pracę mózgu, zdolności zapamiętywania i koncentracji. Orzechy pekan pomagają także uregulować poziom cukru we krwi. Czytaj też:8 nawyków, które pomogą ci schudnąć i zachować zdrowie 30 maja 2022 - Przeczytasz w 3 minBadania serca – jak wyglądają i jakie są ich rodzaje? Choroby serca oraz układu naczyniowego stanowią obecnie najczęstszą przyczynę zgonów w Polsce. Możliwe jest jednak uniknięcie rozwoju ciężkich postaci tych schorzeń oraz ich komplikacji poprzez wczesne wykrycie charakterystycznych zaburzeń oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia. Z tego powodu warto wiedzieć jakie badania kardiologiczne są wykonywane, kiedy należy rozważać kontakt z kardiologiem i przeprowadzenie badań serca, a także co oznaczają ich wyniki. Czym są badania serca? Badania serca to grupa testów diagnostycznych, które nakierunkowane są na ocenę stanu zdrowia układu krążenia. Są one szczególnie istotne z klinicznego punktu widzenia, jako że choroby serca stanowią znaczące zagrożenie dla ogólnego stanu zdrowia. W skrajnych przypadkach mogą one doprowadzić do zaawansowanej niepełnosprawności lub nawet zgonu osoby chorej. Często choroby serca oraz układu naczyniowego pozostają bezobjawowe przez wiele lat. W tym czasie ciągle trwa jednak ich progresja, doprowadzająca po latach do stanu, gdy dostępne metody leczenia stają się ograniczone, a rokowania dla pacjenta – niekorzystne. Z tego powodu badania serca należy przeprowadzać regularnie, w celu uchwycenia zmian chorobowych na ich najwcześniejszych etapach, co pozwoli na sprawne wdrożenie leczenia oraz zminimalizuje ryzyko rozwoju ciężkich powikłań, takich jak niewydolność serca, przewlekła choroba wieńcowa lub też zawał mięśnia sercowego. Rodzaje badań kardiologicznych Podstawowe badania kardiologiczne zawierają się w badaniu przedmiotowym pacjenta. Na każdej wizycie (w szczególności kardiologicznej) lekarz wykonuje pomiar ciśnienia tętniczego, a także osłuchuje serce za pomocą stetoskopu. W przypadku podejrzenia zaburzeń rytmu serca pierwszym badaniem, które powinno zostać wykonane jest EKG, czyli elektrokardiografia. Badanie to polega na podłączeniu do pacjenta specjalnych elektrod, które poprzez pomiar zmian potencjałów elektrycznych są w stanie ocenić pracę serca. W przypadku podejrzenia zaburzeń krążenia sercowego (w przebiegu choroby wieńcowej) korzystne może być przeprowadzenie koronarografii. Jest to badanie radiologiczne, które z wykorzystaniem dożylnego środka kontrastowego pozwala na uwidocznienie naczyń tętniczych zaopatrujących mięsień sercowy w tlen, a także na zobrazowanie ich ewentualnych zwężeń. W określonych przypadkach lekarz może zlecić także przeprowadzenie innych badań obrazowych, takich jak echo serca (badanie USG serca) lub też rezonans magnetyczny mięśnia sercowego. Istotną rolę, szczególnie w zakresie profilaktyki chorób kardiologicznych odgrywają także badania laboratoryjne przeprowadzane z próbki krwi żylnej. Podstawowym badaniem profilaktycznym, szczególnie związanym z zapobieganiem chorobom serca, jest lipidogram. Test ten pozwala na dogłębne zbadanie stanu metabolizmu tłuszczowego poprzez pomiar określonych parametrów krwi żylnej, w tym także stężeń „złego” cholesterolu (frakcji lipoprotein LDL). Zaburzenia w poziomach lipoprotein LDL we krwi są ściśle związane ze znacząco zwiększonym rozwojem miażdżycy, a także związanych z nią komplikacji zdrowotnych, takich jak zawał mięśnia sercowego lub udar niedokrwienny mózgu. Poza pomiarem cholesterolu LDL lipidogram obejmuje pomiary stężenia cholesterolu HDL, czyli „dobrego” cholesterolu. Utrzymywanie właściwych stężeń tej substancji korzystnie wpływa na zdrowie sercowo-naczyniowe oraz chroni tętnice przed pojawieniem się ognisk miażdżycy. Istotnym elementem lipidogramu jest stężenie triglicerydów istotne dla oceny ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Ich nadmiar świadczy o nadmiernym spożyciu węglowodanów i tłuszczów i zbyt małym wydatkowaniu energii. Poza lipidogramem badania kardiologiczne krwi mogą obejmować także pomiar stężęnia NT-proBNP. Pomiar tego parametru pozwala na ocenę stopnia zaawansowania choroby w przebiegu niewydolności serca lub też przewlekłej choroby wieńcowej. Im większe zaburzenia funkcji mięśnia sercowego, tym wyższe wartości w badaniach diagnostycznych będzie osiągał NT-proBNP. W określonych przypadkach klinicznych korzystne może być także oznaczenie poziomu D-dimerów we krwi. Badanie to umożliwia wykrycie zaburzeń krzepnięcia krwi, które prowadzą do powstawania skrzepów, a tym samym zwiększają ryzyko wystąpienia zakrzepicy tętniczej oraz żylnej. Oznaczenie poziomów troponin sercowych wykorzystywane jest do diagnozowania zawału serca – z tego powodu w znaczącej większości przypadków wykonuje je się jedynie w warunkach szpitalnych. Kto powinien wykonać badania serca? Przeprowadzenie badań diagnostycznych związanych z wykrywaniem chorób serca zalecane jest przede wszystkim osobom, które znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju schorzeń kardiologicznych. Czynniki predysponujące do pojawienia się tego typu chorób to Nadciśnienie tętnicze,Otyłość,Cukrzyca,Siedzący tryb życia,Niski stopień aktywności fizycznej,Palenie wyrobów tytoniowych,Historia występowania chorób serca w rodzinie. W przypadku występowania typowych objawów kardiologicznych, takich jak ból w klatce piersiowej, uczucie duszności lub też kołatania serca należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, szczególnie jeżeli dolegliwości te pojawiły się nagle. Tego typu objawy mogą wskazywać na rozwój ostrego stanu chorobowego jakim jest zawał serca. Zawał mięśnia sercowego wymaga niezwłocznej, pilnej pomocy medycznej, jako że w krótkim czasie może prowadzić do rozwoju zaburzeń rytmu serca, a konsekwencji do wystąpienia nagłego zatrzymania krążenia. Źródła: Podobne artykuły18 maja 2022Dobry cholesterol – jak można podnieść jego poziom? W dzisiejszych czasach często słyszy się o „dobrym” oraz o „złym” cholesterolu. Za tymi określeniami kryją się kolejno frakcja HDL lipoprotein oraz frakcja LDL, jednak na podstawie samych nazw trudno ocenić, który cholesterol oraz dlaczego nazywany jest tym „dobrym”. Różnica jest znacząca, jako że odpowiednie stężenia tych związków we krwi bezpośrednio przekładają się na ogólny stan zdrowia oraz funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Warto wiedzieć co kryje się za tymi pojęciami, z czym związane są zaburzenia w obrębie stężeń cholesterolu we krwi oraz w jaki sposób zadbać o właściwe poziomy dobrego cholesterolu. Dobry cholesterol – co to jest? „Dobrym” cholesterolem nazywana jest frakcja lipoprotein o wysokiej gęstości, czyli HDL (ang. High-Density Lipoprotein). Lipoproteiny to specyficzne kompleksy białkowe, które odpowiedzialne są za transport związków tłuszczowych we krwi. Za transport cholesterolu we krwi odpowiadają w głównej mierze dwie grupy lipoprotein – lipoproteiny HDL oraz LDL (lipoproteiny o niskiej gęstości). Z tego powodu w badaniach diagnostycznych nazwa ich często upraszczana jest do określeń „cholesterol HDL” oraz „cholesterol LDL”. Ze względu na korzystny wpływ stężeń poszczególnych frakcji lipoprotein na stan zdrowia układu sercowo-naczyniowego frakcja, HDL nazywana jest „dobrym cholesterolem”, podczas gdy lipoproteiny o niskiej gęstości (LDL) nazywane są „złym cholesterolem”. Cholesterol to organiczny związek tłuszczowy (lipidowy), który pełni wiele istotnych funkcji. Jest on obecny w błonach wszystkich komórek ludzkiego ciała, dzięki czemu mogą utrzymywać one właściwy kształt. Dodatkowo, obecność cholesterolu w błonach komórkowych warunkuje prawidłową ich przepuszczalność dla licznych substancji oraz pierwiastków chemicznych. Cholesterol stanowi niezwykle ważny element syntezy wielu hormonów, takich jak hormony płciowe (estrogeny, testosteron) oraz hormony nadnerczy – glikokortykosteroidy. Bierze także udział w przemianach witaminy D oraz produkcji kwasów żółciowych, niezbędnych do prawidłowego przebiegu procesów trawienia. Frakcja HDL lipoprotein nazywana jest „dobrym” cholesterolem, ponieważ istnieje naukowo udowodniona odwrotna korelacja między stężeniami cholesterolu HDL we krwi, a częstością występowania chorób sercowo-naczyniowych. Oznacza to, że wyższe poziomy frakcji HDL związane są ze zmniejszoną zapadalnością na choroby serca. Lipoproteiny HDL pełnią istotną rolę w usuwaniu nadmiernych ilości związków tłuszczowych z krwi żylnej poprzez transport cholesterolu do wątroby, gdzie związek ten jest przetwarzany. Dodatkowo, lipoproteiny HDL wywierają protekcyjne działanie na ściany naczyń tętniczych, co chroni je przed rozwojem miażdżycy. Wysokie poziomy lipoprotein LDL z kolei związane są ze zwiększonym ryzykiem rozwoju licznych schorzeń, w szczególności miażdżycy. Z tego powodu ta grupa lipoprotein określana jest mianem „złego” cholesterolu”. Rozwój miażdżycy związany jest z odkładaniem się określonych związków tłuszczowych (w tym dużych ilości cholesterolu) wewnątrz ścian naczyń tętniczych. Są to tzw. blaszki miażdżycowe, które poprzez swój rozmiar zmniejszają światło naczynia krwionośnego, co utrudnia przepływ krwi. W skrajnych przypadkach blaszki miażdżycowe mogą całkowicie zamknąć światło naczynia lub też pękać co prowadzi do powstania skrzepliny oraz rozwoju poważnych powikłań związanych z niedokrwieniem określonego narządu. Długotrwała, nieleczona miażdżyca może prowadzić do przewlekłej choroby niedokrwiennej serca (choroby wieńcowej), zawału mięśnia sercowego lub też udaru mózgu. Badanie poziomu dobrego cholesterolu Ze względu na korzystny wpływ na zdrowie sercowo-naczyniowej frakcji HDL lipoprotein (czyli tzw. „dobrego cholesterolu”), warto zadbać o utrzymywanie jego wysokich poziomów we krwi. Badaniem, które pozwala na sprawdzenie stężeń poszczególnych związków tłuszczowych w organizmie jest lipidogram. Ten test diagnostyczny umożliwia dokładną kontrolę funkcjonowania metabolizmu tłuszczowego poprzez oznaczenie 5 parametrów związanych z przetwarzaniem związków lipidowych. W ramach lipidogramu oznaczane są następujące parametry: Frakcja HDL lipoprotein (tzw. „dobry cholesterol”).Frakcja LDL lipoprotein (tzw. „zły cholesterol”),Trójglicerydy,Cholesterol całkowity,Cholesterol nie-HDL (wszystkie rodzaje tzw. „złego cholesterolu”). Dzięki wczesnemu wykryciu zaburzeń lipidowych możliwe jest sprawne wdrożenie odpowiedniego leczenia, które pozwoli na przywrócenie równowagi pomiędzy poziomami poszczególnych związków tłuszczowych oraz znacząco zmniejszy ryzyko występowania chorób układu sercowo-naczyniowego. Lipidogram stanowi jedno z podstawowych badań profilaktycznych (razem z morfologią krwi, oznaczeniem poziomów kreatyniny oraz innymi). Osobom dorosłym zaleca się przeprowadzanie tych testów laboratoryjnych ok. raz w roku. W określonych przypadkach może być korzystne częstsze wykonywanie tego badania – dokładny zakres badań profilaktycznych oraz odstęp czasu pomiędzy ich przeprowadzaniem zależny jest od uwarunkowań zdrowotnych pacjenta. W celu odpowiedzialnego zaplanowania pełnej profilaktyki należy skonsultować się z lekarzem. Dobry cholesterol norma Normy stężeń cholesterolu HDL we krwi są zależne od płci osoby badanej. Najnowsze badania z zakresu kardiologii ustaliły normy „dobrego cholesterolu” na następujących poziomach: Dla kobiet – stężenia cholesterolu HDL powinny być wyższe niż 50 mg/dl,Dla mężczyzn – cholesterol HDL powinien utrzymywać się na poziomie powyżej 40 mg/dl. Dokładny zakres norm (poprawniej zakresów referencyjnych) dobrego cholesterolu każdorazowo powinien zostać wyszczególniony na wynikach badań diagnostycznych, które wydawane są pacjentowi. Ze względu na możliwe odmienności w zakresie metodologii przeprowadzenia tychże testów ich rezultaty każdorazowo należy zestawić z wartościami referencyjnymi obecnymi na otrzymanych wynikach. W przypadku rozbieżności należy skonsultować się z lekarzem, który zinterpretuje rezultaty badan oraz (jeżeli występuje taka konieczność) zleci dalsza diagnostykę i zaplanuje optymalne postępowanie lecznicze. Jak podnieść poziomy dobrego cholesterolu Ze względu na liczne, prozdrowotne działania cholesterolu HDL warto dbać o utrzymywanie prawidłowych, wysokich, poziomów tego związku w organizmie. Na obniżenie poziomów „dobrego cholesterolu” oraz wzrost stężeń cholesterolu LDL wpływa wiele czynników, z których najważniejszą rolę odgrywa nieprawidłowa dieta (bogata w cukry oraz tłuszcze nasycone), brak aktywności fizycznej oraz siedzący tryb życia. Aby podnieść poziomy „dobrego cholesterolu” należy przede wszystkim zmienić wymienione, szkodliwe nawyki. W układaniu codziennego jadłospisu należy ograniczyć spożywanie niezdrowych tłuszczów nasyconych. Tłuszcze zwierzęce warto zastąpić tłuszczami o pochodzeniu roślinnym, takimi jak np. oliwa z oliwek. Liczne badania naukowe wykazały, że spożywanie tego rodzaju oleju zwiększa poziomy cholesterolu HDL we krwi. W przypadku współwystępowania otyłości należy dążyć do odpowiedzialnej redukcji masy ciała. Można to osiągnąć poprzez zmniejszenie kaloryczności spożywanych codziennie posiłków oraz włączenie do swojego życia aktywności fizycznej. Szczególnie korzystny wpływ na wzrost stężeń cholesterolu HDL wykazują ćwiczenia aerobowe. W niektórych przypadkach w celu unormowania stężeń poszczególnych związków tłuszczowych może być konieczne dołączenie leczenia farmakologicznego. Z tego powodu, w przypadku występowania nieprawidłowości w wynikach lipidogramu warto skonsultować się z lekarzem. Na podstawie historii choroby, wyników badań diagnostycznych oraz dodatkowych uwarunkowań zdrowotnych będzie on w stanie zaplanować najlepsze dla danej osoby dalsze postępowanie diagnostyczno-lecznicze. Źródła: 19 października 2017Lipidogram, czyli cholesterol pod kontrolą Mimo że podwyższony poziom cholesterolu należy do najważniejszych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i determinuje występowanie innych poważnych dolegliwości, tylko niewielka część Polaków, których dotyka ten problem, ma tego świadomość. Aby ustrzec się chorób układu sercowo-naczyniowego lub przynajmniej zminimalizować ich ryzyko, warto regularnie wykonywać tzw. profil lipidowy (lipidogram) – badanie, które pozwala na monitoring prawidłowego poziomu cholesterolu we krwi. Choć sam cholesterol jest związkiem chemicznym (lipidem z grupy steroidów), który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania, to w powszechnym odbiorze stał się synonimem zagrożenia zdrowia a nawet życia. Tymczasem, co do zasady, cholesterol ma działanie pozytywne, ponieważ jest niezbędny dla licznych i ważnych procesów zachodzących w organizmie, związanych z produkcją hormonów, syntezą witamin, czy procesów odpornościowych. Pomimo tego, że ludzki organizm posiada system wewnętrznej kontroli, pozwalający na automatyczne zmniejszanie lub zwiększanie wykorzystania cholesterolu dostarczanego z pożywieniem, w przypadku chronicznie złej diety oraz braku aktywności fizycznej z czasem dochodzi do zgromadzenia zbyt dużej ilości cholesterolu we krwi, co może być przyczyną wielu poważnych chorób. Lipidogram – co to takiego? Jednym z podstawowych badań pozwalających na weryfikację poziomu cholesterolu we krwi jest tzw. lipidogram, zwany również profilem lipidowym bądź, rzadziej, profilem tłuszczowym. Badanie to pozwala na kompleksową ocenę stanu gospodarki tłuszczowej w organizmie. Z wyniku lipidogramu, który otrzymujemy z laboratorium, dowiadujemy się, jaki jest nasz poziom cholesterolu całkowitego oraz jego frakcji LDL (ang. low-density lipoprotein), tzw. „złego” cholesterolu) i HDL (ang. high-density lipoprotein), tzw. „dobrego” cholesterolu trójglicerydów oraz wyliczanego nie-HDL – różnicy stężeń cholesterolu całkowitego i HDL Stężenia poszczególnych elementów lipidogramu pozwala lekarzowi ocenić, zawsze w oparciu o tzw. historię choroby pacjenta, stopień ryzyka sercowo – naczyniowego, czyli ryzyka wystąpienia lub zaostrzenia, jednej z chorób powszechnie kojarzonych z podwyższonym poziomem cholesterolu w organizmie (np. zawał mięśnia sercowego). Kiedy należy wykonywać lipidogram? Badanie lipidogramu przede wszystkim należy wykonywać u osób, u których ryzyko zaburzeń lipidowych jest podwyższone. Do tej grupy należą, np. osoby z klinicznymi objawami choroby sercowo – naczyniowej, ze stwierdzonymi blaszkami miażdżycowymi w tętnicach wieńcowych lub szyjnych, osoby chore na cukrzycę, nadciśnienie tętnicze, otyłość, przewlekłą chorobę nerek, przewlekłe autoimmunologiczne choroby zapalne, osoby pochodzące z rodzin, w których występuje przedwczesna choroba sercowo – naczyniowa czy potomkowie osób z ciężką dyslipidemią. U zdrowych osób dorosłych, w których rodzinach nie występują choroby układu krążenia, badanie lipidogramu można rozważyć w przypadku mężczyzn powyżej 40 i kobiet powyżej 50 lub po menopauzie, szczególnie w przypadku innych czynników ryzyka sercowo – naczyniowego. Badanie poziomu cholesterolu i trójglicerydów należy monitorować regularnie, zgodnie z zaleceniami swojego lekarza. W zależności od uzyskanych wyników, współistniejących chorób, ogólnego stanu zdrowia oraz innych czynników ryzyka sercowo – naczyniowego, lekarz poinformuje Cię jak często powinieneś oznaczać lipidogram. Poziom cholesterolu całkowitego, jego frakcji oraz trójglicerydów tradycyjnie oznacza się w surowicy na czczo, po upływie co najmniej 12 godzin od ostatniego posiłku. Obecnie uważa się, że pobieranie krwi na czczo nie jest niezbędne w przypadku badań przesiewowych i oceny ryzyka. Podczas kontroli i monitorowania leczenia pacjentów ze stwierdzoną hipertriglicerydemią, pozostanie na czczo przed badaniem jest konieczne. Profil lipidowy należy badać regularnie, ponieważ dostarcza przesłanek do oceny sprawności układu krążenia oraz ryzyka miażdżycy, choroby wieńcowej, zawału serca czy udaru mózgu. Pamiętajmy, że choć w niektórych przypadkach wysoki poziom cholesterolu uwarunkowany jest genetycznie, ważną rolę w utrzymaniu prawidłowej gospodarki lipidowej odgrywa zbilansowana, zdrowa dieta oraz regularna aktywność fizyczna. Lipidogram – cena Koszt wykonania badania lipidogramu różni się w zależności od konkretnej placówki i wynosi około 25-45 zł. Zakresy referencyjne dla poszczególnych elementów lipidogramu, określane obiegowo jako normy, ustalane są przez Polskie Towarzystwo Kardiologiczne (DTK) w porozumieniu z Polskim Towarzystwem Diagnostyki Laboratoryjnej (PTDL). W przypadku zakresów nie-HDL i LDL zalecane poziomy prawidłowe rozróżniają grupy osób zdrowych wraz z osobami o małym i umiarkowanym ryzyku; grupę osób z dużym ryzykiem oraz grupę osób z bardzo dużym ryzykiem. Źródło: Wytyczne Polskiego Forum Profilaktyki. 12 maja 2022Prawidłowy poziom cholesterolu – jak o niego zadbać? Obecnie często słyszy się o „złym” i „dobrym” cholesterolu. Podwyższone poziomy cholesterolu LDL (tzw. „złego” cholesterolu) występują dość często wśród ogólnej populacji. Przewlekłe utrzymywanie się tego zaburzenia związane jest ze znaczącym wzrostem ryzyka wielu groźnych chorób, w szczególności dotyczących układu sercowo-naczyniowego. Jakie mogą być przyczyny wysokiego cholesterolu oraz co zrobić, aby zadbać o powrót tych wartości do normy? Cholesterol – co to jest? Cholesterol to związek chemiczny zaliczany do grupy lipidów. Cholesterol pełni wiele, niezwykle istotnych funkcji w ludzkim organizmie. Odpowiada on za prawidłową pracę układu hormonalnego oraz nerwowego, a także warunkuje prawidłowe formowanie błon komórkowych. W badaniach laboratoryjnych, które mają na celu pomiar stężeń związków tłuszczowych z krwi pacjenta (lipidogram) oznaczane są poziomy cholesterolu całkowitego oraz cholesterolu HDL i LDL. Oznaczenia te odnoszą się do dwóch grup lipoprotein, czyli specyficznych kompleksów białkowych odpowiedzialnych za transport tłuszczów (w tym także cholesterolu) w ludzkim organizmie. Frakcja lipoprotein HDL (high density lipoprotein – lipoproteiny o wysokiej gęstości) określana jest jako „dobry” cholesterol. Cząsteczki tego związku są tam ściśle upakowane, w przeciwieństwie do frakcji LDL (low density lipoprotein – lipoproteiny o niskiej gęstości), czyli tzw. „złego” cholesterolu. Wysokie stężenia frakcji LDL cholesterolu stanowią istotny czynnik ryzyka dla wielu chorób, takich jak nadciśnienie tętnicze, miażdżyca naczyń krwionośnych oraz jej powikłania – zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu. Podwyższony poziom cholesterolu – co to oznacza? Stan podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi określany jest jako hipercholesterolemia. Obecnie za wartości przekraczające normę według Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego uznaje się wartości cholesterolu LDL powyżej 3 mmol/l (115 mg/dl) oraz cholesterolu całkowitego powyżej 5 mmol/l (190mg/dl). Szacuje się, że nawet u połowy polskiej populacji poziomy cholesterolu we krwi są zbyt wysokie. Zjawisko to może mieć wiele przyczyn, najczęściej jednak związane jest z nieprawidłowymi nawykami żywieniowymi. Poza nieprawidłową dietą często dochodzi do tego brak aktywności fizycznej oraz siedzący tryb życia, związany z pracą zawodową. Połączenie obu tych zjawisk w dużej ilości przypadków skutkuje rozwojem nadwagi oraz otyłości. Warto zaznaczyć, że podwyższone poziomy cholesterolu obecne są częściej u mężczyzn niż u kobiet, szczególnie po 40 roku życia. Ryzyko występowania hipercholesterolemii zwiększone jest także u pacjentów przyjmujących określone leki (np. doustne leki antykoncepcyjne) oraz chorujących na cukrzycę, niedoczynność tarczycy, lub też zespół nerczycowy. Warto pamiętać, że problem wysokiego cholesterolu może także dotyczyć osób młodych oraz szczupłych, które jednak prowadzą niezdrowy tryb życia (związany z paleniem papierosów) oraz wykazują określone predyspozycje genetyczne. Skutki wysokich poziomów cholesterolu Podwyższone poziomy cholesterolu są jednym z głównych czynników ryzyka rozwoju licznych chorób, w szczególności dotyczących serca oraz naczyń krwionośnych. Wysokie stężenia frakcji LDL we krwi predysponują do rozwoju tzw. blaszek miażdżycowych. Są to patologiczne zmiany zlokalizowane w ścianach tętnic, które prowadzą do zmniejszenia ich światła, co znacząco utrudnia przepływ przez nie krwi. W przypadku zaawansowanej miażdżycy może dochodzić do pękania tychże blaszek oraz powstawania zatorów w naczyniach krwionośnych, co skutkuje rozwojem niedokrwienia określonych narządów w postaci np. udaru mózgu lub też zawału mięśnia sercowego (w zależności od lokalizacji zakrzepu). Stany te stanowią bezpośrednie zagrożenie życia. W przypadku braku odpowiednio szybko wdrożonego leczenia specjalistycznego mogą one prowadzić do zgonu pacjenta lub przewlekłego, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Jak zbadać poziom cholesterolu? – diagnostyka Regularne przeprowadzanie badań kontrolnych jest podstawą właściwego dbania o własny stan zdrowia. Badanie stężeń cholesterolu we krwi zalecane jest wszystkim osobom dorosłym, szczególnie ze współwystępującymi czynnikami ryzyka. Dla zbyt wysokich stężeń cholesterolu czynniki ryzyka to Obciążenie rodzinne – historia występowania zaburzeń stężeń cholesterolu LDL u krewnych pacjenta,Cukrzyca,Nadwaga oraz otyłość,Siedzący tryb życia,Nieprawidłowa dieta – wysokokaloryczna z dużą ilością węglowodanów oraz tłuszczów,Płeć męska,U kobiet – wiek pomenopauzalny,Przewlekły stres,Palenie papierosów oraz innych wyrobów tytoniowych. Podstawowym testem diagnostycznym, który pozwala na dogłębny pomiar stężeń związków tłuszczowych we krwi (w tym także cholesterolu) jest lipidogram. Podczas tego badania oznaczane są następujące parametry: Cholesterol całkowity (CHOL),Lipoproteiny o wysokiej gęstości (cholesterol HDL),Trójglicerydy (TG),Lipoproteiny o niskiej gęstości (cholesterol LDL),Cholesterol nie-HDL (wyliczany z różnicy stężeń cholesterolu całkowitego oraz cholesterolu HDL). W określonych przypadkach lekarz może zadecydować o przeprowadzeniu dodatkowych badań diagnostycznych. Dokładny zakres profilaktycznych testów laboratoryjnych zależy od uwarunkowań zdrowotnych pacjenta oraz współwystępujących obciążeń zdrowotnych. Jaka dieta na obniżenie cholesterolu? Dieta ma znaczący wpływ na poziomy cholesterolu w naszej krwi. Z tego powodu w wielu przypadkach możliwe jest skuteczne kontrolowanie stężeń cholesterolu poprzez odpowiednią zmianę nawyków żywieniowych oraz behawioralnych. Podstawową zasadą przy układaniu diety na obniżenie cholesterolu jest ograniczenie obecnych w niej tłuszczów nasyconych oraz zmiana tychże na tłuszcze nienasycone. Spożywanie dużych ilości nasyconych tłuszczów przyczyna się do wzrostu stężeń „złego” cholesterolu we krwi, czyli frakcji lipoprotein LDL. Aby zadbać o niski poziom cholesterolu we krwi korzystne mogą być określone modyfikacje codziennego jadłospisu, jak np.: Zamiana czerwonego mięsa (wieprzowiny, wołowiny) na mięso białe, czyli drobiowe,Unikanie produktów bogatych w tłuszcze – na przykład zamiana śmietany na jogurt naturalny oraz masła na margarynę,Unikanie żywności wysokoprzetworzonej, takiej jak fast foody lub gotowe ciasta,Unikanie produktów zawierających olej palmowy, takich jak słone przekąski lub słodycze,Częste spożywanie świeżych owoców i warzyw,Włączenie do diety ryb morskich. Podczas stosowania diety mającej na celu obniżenie cholesterolu warto pamiętać także o uwzględnieniu w niej odpowiedniej ilości błonnika oraz kontrolowaniu ilości spożywanej soli. Dobranie właściwej diety, która będzie skutecznie odpowiadała potrzebom zdrowotnym pacjenta może być dość skomplikowane samodzielnie. Z tego powodu warto rozważyć wizytę u dietetyka, który na podstawie wywiadu oraz celów pacjenta będzie w stanie ułożyć jadłospis precyzyjnie odpowiadający na potrzeby danej osoby. Przygotowanie do badania cholesterolu Badanie poziomu cholesterolu we krwi (lipidogram), przeprowadzane jest z próbki krwi żylnej pacjenta. Wykonanie tego typu testów diagnostycznych często wymaga określonego przygotowania. W przypadku nieprzestrzegania zaleceń przez pacjenta wyniki testu mogą być niewiarygodne, przez co nie mogą zostać wykorzystane w procesie diagnostycznym oraz może wystąpić konieczność powtórzenia badania. Na pobranie krwi do lipidogramu nie jest konieczne przychodzenie w godzinach porannych, ani na czczo. Najnowsze badania z zakresu diagnostyki laboratoryjnej wykazały, że spożywanie posiłków przed pobraniem krwi oraz pora dnia, w której przeprowadzane jest badanie nie wpływa na wiarygodność uzyskanych wyników lipidogramu. W przypadku występowania dodatkowych lub też innych zaleceń zwianych z przygotowaniem się do badania cholesterolu pacjent powinien zostać o tym poinformowany przez lekarza. Bibliografia: Powiązane badaniaLipidogram (CHOL, HDL, nie-HDL, LDL, TG)Lipidogram (CHOL, HDL, nie-HDL, LDL, TG). Lipidogram - ilościowa ocena frakcji cholesterolu i trójglicerydów, przydatna w diagnostyce dyslipidemii oraz w ocenie ryzyka miażdżycy i chorób całkowityCholesterol całkowity. Pomiar stężenia cholesterolu całkowitego (CHOL) jest przesiewowym badaniem cholesterolu, pozwalającym na wstępną ocenę ryzyka rozwoju miażdżycy i chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak choroba wieńcowa i zawał serca, udar mózgu i miażdżyca tętnic kończyn dolnych itd. Cholesterol całkowity obejmuje trzy frakcje: lipoproteinę niskiej gęstości, LDL; lipoproteinę wysokiej gęstości, HDL (ang. high-density lipoprotein) oraz łącznie, lipoproteinę bardzo małej gęstości, VLDL i lipoproteinę o pośredniej gęstości, się do naszego newslettera, a bezpośrednio na Twoją skrzynkę będą trafiać informacje dotyczące usług i nowości w ofercie badań, nt. akcji profilaktycznych w zakresie ochrony zdrowia oraz nowo otwieranych placówek w Twojej okolicy. Badania serca warto wykonać, kiedy pacjent skarży się na ból serca, zmęczenie czy duszności. Zobacz na czym polega holter, EKG, badanie serca przez przełyk i izotopowe. Sprawdź też, czy warto zrobić sobie bilans serca. Podstawowe badania serca Jeśli chodzi o umieralność ludzi z powodu chorób serca i układu krążenia, statystyki wciąż są bezlitosne. Zawał serca co roku dotyka milionów ludzi na całym świecie. W Polsce choroby układu krążenia, wraz z nowotworami są jednymi z najczęstszych powodów zgonów. Ponadto okazuje się, że w przeważającej części choroby te są wynikiem nieprawidłowego stylu życia. Szacuje się, odpowiednia profilaktyka może powstrzymać znaczną część przedwczesnych zawałów serca. Niestety stres, brak ruchu, niezdrowa dieta czy otyłość sprawiają, że do lekarzy zgłasza się coraz więcej pacjentów skarżących się na nadciśnienie, kołatanie serca, duszności, ucisk w klatce piersiowej itp. U coraz większej części chorych lekarze diagnozują: arytmię serca, chorobę wieńcową i ostre zespoły wieńcowe, miażdżycę, nadciśnienie nerwicę serca. Badanie serca nie zajmuje dużo czasu, nie jest bolesne ani inwazyjne, a jednocześnie może uratować zdrowie i życie, jeśli w porę wykryje nieprawidłowości. Im wcześniejsza diagnoza, tym większa szansa na skuteczne leczenie i uniknięcie poważnych problemów. Jakie są badania serca, które warto wykonywać w ramach rutynowej profilaktyki? Ich rodzaje są różne, ale jeśli u pacjenta nie dzieje się nic wyraźnie niepokojącego, a chce on jedynie regularnie monitorować stan swojego zdrowia, wystarczą te najbardziej podstawowe, do których należą przede wszystkim: EKG (elektrokardiografia) - za pomocą elektrokardiografu rejestrowane są prądy czynnościowe mięśnia sercowego. To badanie serca, które powinno być wykonywane profilaktycznie u każdego dorosłego przynajmniej raz w roku. Choć nie pokazuje wszystkich zaburzeń pracy serca, to pozwala na podstawowe monitorowanie rytmu serca i wykrycie na przykład zaburzenia rytmu, zawału, niedokrwienia mięśnia sercowego. Przed badaniem na klatce piersiowej pacjenta mocuje się 6 przyssawek, a na kończynach metalowe elektrody, które przesyłają sygnał o impulsach do elektrokardiografu. Impulsy są rejestrowane i wynik ma postać wykresu – tzw. krzywej EKG. echo serca - to, jaki jest obraz anatomiczny serca i czy prawidłowo przebiega jego praca, pozwala ocenić badanie zwane echem serca, które wykorzystuje działanie ultradźwięków. W trakcie badania lekarz rejestruje echo serca za pomocą głowicy USG. Na badanie kierowani są pacjenci z podejrzeniem: wad serca, niewydolności serca, kardiomiopatii, nadciśnienia tętniczego, nadciśnienia płucnego, chorób aorty, choroby wieńcowej. Regularne wykonywanie podstawowych rodzajów badań serca wystarczy, by wiedzieć, czy mięsień sercowy pracuje właściwie, czy też obecne są jakieś nieprawidłowości wymagające leczenia lub dalszej, poszerzonej diagnostyki. Jakie badania na serce? Oprócz EKG i echa serca, współczesna medycyna proponuje pacjentem bardzo wiele jeszcze rodzajów badań kardiologicznych, bardziej szczegółowych i specjalistycznych. Wśród nich występują: holter - jest rodzajem badania elektrokardiograficznego i pozwala na rejestrowanie pracy serca podczas normalnych czynności dnia codziennego (przez co najmniej 24h ). Badanie jest zupełnie nieinwazyjne, wymaga jedynie od badanego prowadzenia zapisów na temat czynności, jakie wykonuje. Pacjent powinien notować, kiedy uprawia sport, spożywa posiłek, odpoczywa, pracuje czy prowadzi samochód. Aparat Holtera nie przeszkadza w normalnym życiu. To małe urządzenie wyglądające jak przenośny odtwarzacz muzyki, które jest połączone przewodem z cewkami przyklejanymi do lewej piersi pacjenta. Przed takim badaniem na serce pacjent powinien wykąpać się (mężczyźni powinni ogolić skórę klatki piersiowej), nie wolno smarować ciała kremem ani balsamem. W trakcie badania nie należy kąpać się ani brać prysznica. Nie powinno się też przez cały czas noszenia holtera rozmawiać przez telefon komórkowy i korzystać z komputera, żeby urządzenia nie zaburzyły pracy aparatu. EKG wysiłkowe - jest to badanie elektrokardiograficzne, w trakcie którego pacjent zostaje poddany fizycznemu wysiłkowi – maszeruje na bieżni czy też jeździ na cykloergometrze rowerowym. Próbę wysiłkową przeprowadza się po to, żeby precyzyjnie zdiagnozować chorobę wieńcową lub ustalić przyczyny zaburzeń rytmu serca. Pozwala także określić rodzaj wysiłku fizycznego, który będzie bezpieczny dla osoby chorej na serce. echokardiografia przezprzełykowa - to rodzaj badania echa serca, ale sonda wraz z głowicą ultrasonograficzną wprowadzana jest do przełyku. Tę niekomfortową diagnostykę wykonuje się, gdy istnieje podejrzenie rozwarstwienia aorty, skrzepliny w jamach serca, zapalenia wsierdzia na sztucznych zastawkach lub zaburzeń funkcjonowania zastawki. koronarografia - jest bardziej inwazyjnym badaniem, które umożliwia ocenę pracy tętnic nasierdziowych. To inaczej angiografia tętnic wieńcowych, która polega na wprowadzeniu cewnika przez nakłucie w tętnicy udowej. Przez cewnik lekarz wstrzykuje do tętnicy wieńcowej kontrast, dzięki któremu w badaniu rentgenowskim obraz widoczny jest na ekranie komputera. Pacjent po koronarografii nie może od razu iść do domu. Powinien leżeć i pozostawać pod obserwacją przez kilka godzin. tomografia z kontrastem - mniej inwazyjna od koronografii jest tomografia komputerowa tętnic wieńcowych, inne badanie serca wykonywane z kontrastem. Badanie to w przeciwieństwie do koronografii nie wymaga nakłuwania tętnicy i trwa jedynie godzinę. izotopowe badanie serca (scyntygrafia) - wykorzystuje się w nim podawaną dożylnie substancję promieniotwórczą (Tc-99-MIBI, Cardiolite), która gromadzi się w sercu. Gammakamera pokazuje stopień ukrwienia organu. W trakcie badania wykonuje się próbę wysiłkową i badanie spoczynkowe - na badanie pacjent zgłasza się na czczo, ale musi zabrać ze sobą śniadanie, dzień przed badaniem i w dniu badania nie powinno się pić kawy ani herbaty, gdyż mogą one wpływać na wyniki. Doppler - nieinwazyjnym badaniem serca jest badanie ultrasonograficzne – tzw. doppler. W trakcie badania lekarz jest w stanie na monitorze komputera zobaczyć czy przepływ krwi w żyłach i tętnicach jest prawidłowy, w którym miejscu krew płynie wolniej lub szybciej, a gdzie dochodzi do cofania krwi. Do badania nie trzeba się wcześniej przygotowywać, jedynie, gdy badana jest aorta brzuszna i tętnice biodrowe pacjent nie może jeść 3-4 godziny przed badaniem. Jakie badania wykaże przebyty zawał serca? To pytanie zadaje wielu pacjentów, obawiając się, że badania wychwytują tylko obecne nieprawidłowości, ale nie wykazują zawału, który został niezauważony. Otóż zawał – nawet ten przebyty wcześniej – powinno wykryć nawet najbardziej podstawowe badanie, czyli EKG spoczynkowe. Niedotlenienie serca pozostawia po sobie wyraźny ślad i z reguły wychodzi w diagnostyce, nawet w badaniach z krwi. Jakie badania na serce z krwi? Ryzyko choroby mięśnia sercowego i zawału można wykryć także w trakcie prostego badania na serce z krwi. Polega na pobraniu próbki z żyły umiejscowionej w dole łokciowym, zatem z punktu widzenia pacjenta nie różni się od zwykłej morfologii. Próbkę poddaje się analizie laboratoryjnej sprowadzające się do sprawdzenia stężenia białka zwanego troponiną I i T. Im wyższy poziom tego białka we krwi, tym ryzyko jest większe. To badanie pozwala ocenić, do jak dużych uszkodzeń serca doszło oraz odróżnić zawał serca od bólu serca związanego z inną przyczyną, np. z nerwicą serca. Badanie krwi w kierunku chorób serca zlecane jest najczęściej u pacjentów, którzy zgłaszają się do kardiologa z bólem w klatce piersiowej. Badanie powinno zostać wykonane możliwie najszybciej od wystąpienia dolegliwości, a potem jeszcze po 3-4 godzinach i kolejny raz w po 12 do 16 godzinach od pojawienia się pierwszego ucisku. Oznaczanie poziomu troponiny jest nie tylko badaniem z krwi na zawał serca. Pozwala wykryć też takie nieprawidłowości, jak: niewydolność serca, migotanie przedsionków, zatorowość płucną, hipowolemię i inne. Wyniki badań serca Ponieważ rodzajów badań serca jest wiele, różnie też wyglądają ich wyniki. Niektóre przedstawione są w formie opisu, inne – graficznie. Najczęściej wykonywane badanie, czyli EKG daje wynik w postaci elektrokardiogramu – wykresu odwzorowującego pracę serca, jej siłę, częstotliwość i rytmiczność. Odczytanie krzywej nie jest proste, wymaga fachowej wiedzy i doświadczenia. Nawet, jeśli do wykresu dołączony jest opis, interpretowanie wyniku może nastręczać trudności i powinien dokonywać wyłącznie lekarz. Wyniki badań serca takich jak EKG, echokardiografii lub badań obrazowych (w tym tomografii komputerowej) znane są od ręki, jednak czasem trzeba poczekać, aż specjalista dokładnie je opisze. Z wynikami najlepiej udać się do lekarza, który na nie skierował. Tylko lekarz prowadzący, w oparciu o komplet wyników i pełny obraz kliniczny pacjenta, jest w stanie postawić właściwą diagnozę i zalecić odpowiednie leczenie. Niestety również w przypadku diagnostyki serca sprawdza się zasada, że najdokładniejsze i najbardziej wiarygodne wyniki dają badania inwazyjne. Zaglądanie do narządu niejako od środka pozwala dokładniej ocenić jego budowę i z większą precyzją monitorować jego pracę. Jeśli jednak pacjent czuje się dobrze i nie zgłasza żadnych niepokojących objawów, wystarczą podstawowe, nieinwazyjne badania. Cennik badań serca Ceny wszelkich badań zależą w dużej mierze od miasta oraz placówki, w której się je wykonuje. W przypadku diagnostyki prowadzonej pod kątem chorób serca ogromne znaczenie ma również rodzaj przeprowadzanego badania. Ceny badań serca wahają się w granicach: EKG spoczynkowe – 40-50 zł, Holter – 150-250 zł, próba wysiłkowa – 150-250 zł, scyntygrafia serca – 500-800 zł, koronarografia – ponad 1000 zł. Niektóre z badań są więc bardzo kosztowne, ale warto pamiętać, że dla pacjentów chorych na serce są one refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Aby skorzystać z refundacji, trzeba mieć skierowanie od lekarza, jednak specjalistyczne badania jak scyntygrafia czy koronarografia zawsze wykonuje się na wyraźne zlecenie specjalisty.

badania pacjenta wykazały zaburzenia pracy serca